آموزش زبان برنامه نویسی VHDL مقدماتی حضوری

این دوره به صورت حضوری و در شرکت ویرا فرتاک برگزار میشود.

آموزش زبان برنامه نویسی VHDL مقدماتی حضوری دوره ای پروژه محور است که توسط هلدینگ فرتاک ارائه شده و شما باید در پایان قسمت ها تمرین هایی را جهت به چالش کشیدن مهارت خود انجام دهید.

VHDL  زبانی استاندارد و بین المللی برای انواع مدارهای دیجیتال به صورت متنی است که به وسیله آن می توان سیستم های دیجیتال را به دو صورت ساده یا پیچیده طراحی کرد که شما در آموزش زبان برنامه نویسی VHDL مقدماتی حضوری با آن آشنا میشوید.

دوره های مرتبط

آموزش زبان برنامه نویسی VHDL مقدماتی

آموزش زبان برنامه نویسی VHDL مقدماتی آنلاین

یک برنامه در VHDL ، به طور کلی به دو قسمت تقسیم می شود :

۱ – قسمتی که مربوط به تعریف پایه ها و پورت های ورودی/خروجی و سیگنال ها می شود و با نام   ENTITY  مشخص می شود .
۲ – قسمتی که مربوط به تعریف عملکرد مدار و نحوه ی برقراری ارتباط بین ورودی و خروجی ها و اعمال پردازشی که باید بر روی آنها انجام شود ، می باشد و با نام Architecture مشخص می شود .

موارد استفاده از VHDL:

• از VHDL برای توصیف سخت افزاری استفاده می شود.
• از VHDL به عنوان یک زبان برای مدل سازی به کار می رود.
• زبان برنامه نویسی VHDL در شبیه سازی سخت افزاری، کاربرد دارد.
• این زبان برنامه نویسی برای ارزیابی اولیه از معماری یک سیستم نیز استفاده می شود.
• از VHDL برای سنتز سخت افزارها استفاده می شود.

مزایای VHDL:

زبان برنامه نویسی VHDL مزیت هایی را شامل می شود که در این قسمت به آن ها اشاره خواهیم کرد :

• این زبان از متدهای مختلف طراحی مثل روش Top-down ،Bottom-up و… پشتیبانی می‌کند.
• زبان VHDL برای توضیح سخت‌افزارها زبانی قابل فهم است.
• این زبان باعث انجام شدن مدیریت یک طراحی بهتر می شود.
• با استفاده از این زبان، پیاده‌سازی دقیق‌تر و جزئی‌تر فراهم می شود.
• زبان VHDL موجب پدیدآمدن درکی چند لایه از مدار خواهد شد.
• باعث می‌شود بین سطوح پایین طراحی با سطوح بالاتر وحدت معناداری به وجود آید.
• با تمام ابزارهای CAD سازگار است.
• به وسیله ی این زبان برنامه نویسی می توان کدها را در ابزارهای دیگر اشتراک گذاری کرد و از کدهای دیگر در آن استفاده نمود.

المان های پایه ای زبان برنامه نویسی VHDL:

• Entity : به پورت های ورودی و خروجی یک مدار، entity گفته می شود. هر Entity ، یک یا چند پورت را شامل می شود که این پورت ها می توانند ورودی، خروجی، ورودی-خروجی و یا بافر باشند.

• معماری : قسمت اصلی توصیف یک طراحی ، معماری است.به این معنی که توضیح می دهد که یک مدار به چه صورت قرار است کار کند. معماری به دو صورت توصیف انجام کارها به صورت ترتیبی و یا انجام کارها به صورت همزمان را شامل می شود.

• پیکربندی : در این قسمت به نحوه ی ارتباط قسمت های مختلف طراحی به یکدیگر پرداخته می شود. همچنین چگونگی ارتباط بین قسمت معماری و Entity نیز در این قسمت تعریف خواهد شد.

انواع روش های مدل سازی در زبان برنامه نویسی VHDL:

• مدل سازی با روش جریان داده : در این روش مدل سازی برپایه ی عبارت های بولین انجام می گیرد و براساس این عبارت ها، روشی که داده ها برای رفتن از ورودی به خروجی طی می کنند را مشخص می کند.

• مدل سازی به روش رفتاری: در این روش سیستم را با تشریح مرحله ای رفتار آن مدل می کنیم . یعنی به صورت ترتیبی تعریف می کنیم که هربار چه عباراتی اجرا می شوند. به این صورت رفتار سیستم بر اساس این جمله ها و ترتیب اجرای آن ها مشخص خواهد شد.

• مدل سازی به روش ساختاری : روش مدل‌سازی ساختاری برای بیان ساختار یک مدار و کاربرد آن مدار استفاده می‌شود. این روش شامل تعریف سیگنال‌ها ، نمونه‌گیری از تمام اجزا مدار و تعیین نقشه‌ی پورت‌ها در هرکدام از این نمونه‌هاست.

آبجکت های زبان VHDL:

در زبان برنامه نویسی VHDL، سه شکل آبجکت وجود دارد که شما را با آن ها آشنا خواهیم کرد :

• ثابت ها: این قسمت شامل آبجکت هایی است که می توانند یک مقدار را بگیرند و تا انتهای اتمام برنامه تغییر نمی کند.
• متغیرها : آبجکت متغیر تنها می تواند یک مقدار را بگیرد. ولی تفاوت اصلی آن با آبجکت ثابت در این است که ، مقدار آبجکت متغیر می تواند در طول برنامه تغییر داده شود.
• سیگنال ها : این آبجکت در بخش معماری تعریف می شود و در هرجایی که لازم باشد می توان از آن ها استفاده کرد.